Pani Iwonka proponuje:
Mamo, Tato poćwicz ze mną !

Na dzisiaj proponuję wspólne zabawy na ścieżce sensorycznej, stymulujące stopy, doskonalące równowagę, wyostrzające odczuwanie położenia ciała w przestrzeni i uczące planowania ruchu.

Na początek budujemy wspólnie ścieżkę sensoryczną- dzieci pomagają ją stworzyć rodzicom na miarę swoich możliwości i pomysłów. W tym celu rozkładamy w pokoju różne przedmioty stanowiące przeszkody lub podłoże, po którym będziemy chodzili. I tak mogą to być ułożone po sobie w dowolnej kolejności i w różnych odległościach:
- zrolowany koc,
- koc lub koce poskładane w kostkę,
- odwrócona miska czy garnek,
- różne rodzaje papieru (tektura, folia, celofan, papier ścierny, pognieciona gazeta itp.),
- gąbki o różnej fakturze,
- podeścik,
- poduszki typu jasiek,
- rozsypane kredki, klocki,
- pluszaki różnej wielkości,
- krzesło itp.

Zestaw I - o wyższym poziomie trudności- dzieci samodzielnie pokonują zbudowaną z rodzicami ścieżkę sensoryczną. Mają różne możliwości działania- mogą przejść przez coś, wejść na coś, coś ominąć lub przeskoczyć. Po pokonaniu ścieżki przez dziecko w "trasę" rusza rodzic. Można przy kolejnym przejściu przez ścieżkę wydawać polecenia np. teraz przejdź po rozsypanych kredkach a nie mijaj ich, przejdź górą przez krzesło a nie mijaj go, przeskocz przez poduszkę itp. Możemy również modyfikować naszą ścieżkę zwiększając lub zmniejszając odległości między rozłożonymi przedmiotami w ten sposób różnicując długość potrzebnego do wykonania kroku.

Zestaw II - o niższym poziomie trudności- ścieżkę sensoryczną tworzą rodzice w taki sposób, by umożliwić dziecku jak największą samodzielną pracę. Jeżeli dziecko tego wymaga to pomagamy mu w pokonaniu ścieżki- rodzic prowadzi dziecko podtrzymując je za rączki. Asekurując dziecko możemy pozwolić mu na własne działanie na miarę jego możliwości - dziecko może przejść przez coś, wejść na coś, coś ominąć lub czworakować czy przetaczać się po bardziej miękkich elementach ścieżki.
Życzę udanej zabawy!